خرس قطبي نادر با خز آبي ممكن است با آينده شوم مواجه شود
لوئيس لوييس يكي از كارشناسان جهان در مورد خرس‌ها است ، اما حتي او اين حيوانات مرموز را چند بار نديده است . لويس به عنوان يك زيست‌شناس حيات وحش در پارك ملي خليج يخچال و حفظ در آلاسكا ، جمعيت كوچك و كوچك اين پارك را مطالعه مي‌كند .
لوئيس مي‌گويد : " داشتن يك رنگ نادر … كه هيچ جايي روي كره زمين پيدا نمي‌شود - در آنجا داستاني وجود دارد . "
در آخرين تحقيقات خود ، لويس و همكارانش ، سرنخ‌هاي جديدي را به اين دليل ارائه كرده‌اند كه چرا خرس‌هاي يخچال اينقدر غير عادي هستند . اين تحقيق همچنين چالش‌هاي بالقوه براي آينده خرس‌ها به دليل تغييرات آب و هوايي جهاني را آشكار كرده‌است .
اين تيم ۱۰ جمعيت خرس سياه را در داخل و اطراف پارك ملي شناسايي كرد كه چهار مورد از آن‌ها شامل خرس‌هاي يخچال بود . اين يخچال به وسيله كوهه‌اي يخي پهن ، كوهه‌اي يخي پوشانده شده و زمين‌هاي يخي باير از هم جدا شده‌اند . به عنوان مثال ، خرس‌هاي قطبي يخچال دار بيش از ۶۰ مايل از نزديك‌ترين يخچال طبيعي خود زندگي مي‌كنند ، يعني خرس‌هاي غربي خليج يخچال .
لويس مي‌گويد : " برخي از خرس‌ها از اين ميدان يخ عبور خواهند كرد , برخي از خرس‌ها در ميان آن‌ها شنا مي‌كنند . " اما به طور كلي اين ويژگي‌هاي زمين " جزاير تابعي را ايجاد مي‌كنند كه در آن‌ها جمعيت‌ها از يكديگر متمايز و متمايز مي‌شوند . خرس‌هاي رنگ عجيب فقط در جنوب شرقي آلاسكا و گوشه مجاور بريتيش كلمبيا زندگي مي‌كنند .
با اين حال , چيزي كه بيشتر لوئيس را شگفت‌زده كرد اين است كه كمبود يخچال در مناطق كوهستاني منطقه , مانند شبه‌جزيره كره , زندگي يا مهاجرت مي‌كند .
" منطقه‌اي كه خرس‌هاي يخچال وجود ندارند داراي كم‌ترين موانع براي پراكنش هستند . لويس كه مطالعه آن اخيرا ً در مجله بوم‌شناسي و تكامل ژورنال منتشر شده‌است , مي‌گويد : " كوه‌ها آن قدر بلند نيستند , يخچال‌هاي طبيعي زياد نيستند . " " واقعا ً جالب است كه هيچ يخچال وجود ندارد . "
او پيشنهاد مي‌كند كه يك دليل اين است كه يخ ممكن است به خرس‌ها كمك كند تا زنده بمانند - كه نشانه خوبي نيست چون يخچال‌هاي آلاسكا با سريع‌ترين گرم شدن زمين در زمين ذوب مي‌شوند
تحمل يك رنگ متفاوت
دانشمندان غربي براي اولين بار اين يخچال را دوباره توصيف كردند ; يكي از پيشينيان لوييس در ميان اولين كساني بود كه سوابق محل زندگي آن‌ها در پارك ملي را ثبت مي‌كرد . پس از آن كه لوئيس به كاركنان " خليج يخچال " پيوست , او نقشه‌اي را به ارث برد كه در آن به مارك اشاره مي‌كند .
براساس اين مطالعه , با وجود اين كه شكارچيان به خاطر كت‌هاي خاص خود هدف قرار گرفته‌اند , خرس‌هاي يخچال در جنوب شرقي آلاسكا با توجه به اين مطالعه صيد شدند . هيچ برآوردي از جمعيت وجود ندارد .
هنگامي كه چند خرس يخچال در شهر جونو در انتهاي جنوبي رشته‌كوه واقع شدند , در اوايل دهه ۹۰ , لوييس و سايرين تصميم گرفتند كه مطالعه‌اي بر روي حيوانات كوچك فهميده انجام دهند . ( در مورد برخورد يك عكاس با خرس سياه زمستاني به خواب زمستاني بخوانيد . )
در طي سال‌ها , محققان صدها مو و نمونه‌هاي بافتي از خرس سياه جمع‌آوري كردند - برخي از آن‌ها از خرس شكار شده - در منطقه‌اي از ۱۲ مايل مربع در داخل و اطراف پارك ملي استفاده كردند . آن‌ها به رنگ خرس و محل كشف آن توجه كردند . سپس dna استخراج‌شده و از روش‌هاي آماري براي تعيين ارتباط خرس‌ها با يكديگر استفاده شد كه جمعيت‌هاي ايزوله شده را شناسايي كردند .
ديو هاو , يك دانشمند علوم حيات وحش با اداره منابع طبيعي مينه سوتا و رئيس اتحاديه بين‌المللي حفاظت از بقاي گونه‌هاي گياهي , گروه تخصصي را تشكيل مي‌دهد . ( بخوانيد كه خرس‌هاي سياه در بسياري از محدوده خود در حال بازگشت هستند . )
در عين حال اين جداسازي از ديگر جمعيت‌هاي خرس‌هاي سياه رنگي نيز از رنگ نامتعارف اين يخچال محافظت مي‌كند .
اين ژن به دليل اينكه يك ژن مغلوب ( يا ژن‌ها ) به احتمال زياد منجر به شكل‌گيري اين رنگ مي‌شود , به زودي بر آن غلبه خواهد كرد .
جهش‌هاي ژنتيكي مشابه در پشت رنگ‌هاي ديگر مانند دارچين در آمريكاي شمالي و خرس‌هاي روح سفيد در بريتيش كلمبيا وجود دارند . اين گونه‌ها متعلق به يك گونه متعلق به خرس سياه آمريكايي است .
چرا اين قدر آبي ؟
هيچ‌كس نمي‌داند كه چرا خرس‌هاي يخچال به لحاظ جغرافيايي محدود هستند ، يا چرا ژن اين رنگ آبي نقره‌اي در اين جمعيت‌ها باقي مانده‌است .
لويس گفت كه با اين حال ، كشف اين كه خرس‌هاي يخچال تمايل دارند در مناطق يخي زندگي كنند ، نشان مي‌دهد كه ممكن است در مناطق پوشيده از يخ زنده بمانند . اين امكان وجود دارد كه پوشش‌هاي آبي نقره‌اي آن‌ها به عنوان استتار براي محافظت از آن‌ها در برابر شكارچيان مثل خرس‌هاي قهوه‌اي ، گرگ‌ها و مردم استتار شده باشد . به عنوان مثال ، كت سفيد رنگ خرس ممكن است به آن كمك كند تا ماهي آزاد را به طور موثر صيد كند ، چون ماهي نمي‌تواند شكارچيان را به راحتي در روز ببيند . ( عكس‌هاي زيبا از خرس‌هاي روح را ببينيد )
اما تنها به اين خاطر كه يك ويژگي تحمل مي‌كند لزوما ً به اين معنا نيست كه اين يك مزيت را به همراه دارد و به Garshelis كه در اين مطالعه دخالت نداشت هشدار مي‌دهد ، زيرا من يك ايده بهتر دارم ، اما [ استتار ] اغلب اولين ايده است كه مردم دارند ."
او مي‌گويد : به جاي آن ممكن است كه خرس‌هاي يخچال نتيجه رانش ژنتيكي باشند ، فرآيندي كه در آن يك ويژگي در جمعيت ظاهر مي‌شود و بدون ارائه هيچ امتيازي گسترده مي‌شود .
آينده‌اي نامعلوم
Garshelis مي‌گويد هيچ شكي وجود ندارد كه يخچال‌هاي طبيعي بر رشد خرس سياه تاثير گذاشته‌اند .
او مي‌گويد : تشكيل يك ورقه يخي در ميانه دوره پليستوسن ، كه از حدود ۲،۵۸۰،۰۰۰ تا ۱۱،۷۰۰ سال پيش طول كشيد ، خرس‌ها در غرب آمريكاي شمالي را از كشورهاي ديگر قاره جدا كرد . كه اين دو جمعيت را روي خط سير تكاملي متفاوتي قرار داد . و خرس‌ها در يك چشم‌انداز به شكل يخي رشد كرده‌اند : كوهه‌اي يخي نزديك به تمام جنوب شرقي آلاسكا و به تازگي ۱۸ سال پيش در انتهاي آخرين عصر يخ‌بندان ، در سراسر جنوب شرقي آلاسكا قرار گرفتند .
با اين حال ، با آب شدن آب و هوا ، يخچال‌هاي طبيعي كه حيوانات را از هم جدا كرده‌اند آب مي‌شود ، اين احتمال وجود دارد كه خرس‌ها يك‌بار ديگر هم مخلوط شوند ، و اين كوه يخي نام " ژن‌ها " را دارد . بنابراين اين امكان وجود دارد كه يخچال يخچال ، مانند يخچال‌هاي آلاسكا ، به خوبي به تاريخ تبديل شود .
برچسب: ،