باخبر باش

اين استعاره براي Manhattan ، مترادف براي "مردان ديوانه" ، نقطه اوج مدرنيسم midcentury نيويورك است. اين كاخ برخي از عمارتهاي مسكوني اين شهر را با كاخهاي شركتي در شيشه هاي آبي و برنز به ارمغان آورد. پارك خيابان دانشكده معماري اصطلاح منتقد آدا لوئيز Huxtable به كار به تعريف خط افق پس از جنگ "براق و براق"، كه نقل مكان كرد مفهوم ظرافت است، او به عنوان آن را از داخلي قرار داده است، "به زندگي حرفه اي، از خانه آپارتمان به ساختمان اداري. "


در طول coronavirus ، نيويورك تحمل مي كند و منتظر است. اين آخرين ورود در مجموعه اي از (پيوسته و ويرايش شده) در اطراف شهر با معماران و سايرين ، اولين مورد از دو كاوش ، شبيه رشومون ، برخي از معروف ترين آسمان خراش هاي ميانه شهر و نشانه هاي تجاري است. مانند نقاشي ها يا مردم ، هيچ راه صحيحي براي نگاه به ساختمان ها يا شهر وجود ندارد. اين دو مسير ديدگاه هاي مختلفي دارند ، يك معمار در آن زمان يك مهندس است.


آنابل سلدورف پس از عاشق شدن در برج هاي پارك آويز به عنوان يك نوجوان ، از آلمان به نيويورك نقل مكان كرد. وي اين شركت در سال 1988 ساختمان معماري سلدورف را تأسيس كرد. اين شركت خانه تاريخي ميلر را در خيابان پنجم به Neue Galerie تبديل كرده است ، مركز بازيابي مواد Sunset Park را در بروكلين طراحي كرده است و هم اكنون در حال گسترش مجموعه Frick است.


در حالي كه نيويوركي ها خود قرنطينه مي كنند ، من پياده روي ها را تقريبا از طريق تلفن انجام مي دهم . آنها همچنين در نظر گرفته شده اند كه تقريباً مصرف شوند. خانم سلدورف راهپيمايي را در امتداد پارك خيابان با يك راهپيمايي كوتاه به آنچه كه قبلاً مركز سيتريكورپ ناميده مي شد ، مسدود كرد. او پيشنهاد داد كه ما در خيابان 52 در پلاك گرانيت صورتي جلوي ساختمان Seagram ، مونولييت برنز طبقه دار از 1958 توسط ميس وان دره روه و فيليپ جانسون "ملاقات" داشته باشيم.



او چه نوع معمار بود؟

بيشتر فضاي داخلي. مدرنيست در آلمان نياز فوري به شكسته شدن با گذشته وجود داشت ، بنابراين تقريباً هر معمار پس از جنگ يك مدرنيست بود. اما ساختمانهاي بلند فلزي مانند Seagram هنوز در آنجا مرسوم نبودند. كلن ، جايي كه ما در آن زندگي مي كرديم ، در طول جنگ جهاني دوم به زباله ها كاهش يافته بود ، و سرعتي كه با بازسازي آن ساخته شده بود ، آن را به مكاني زشت و متراكم تبديل كرد. در مورد عدم برنامه ريزي و معماري با كيفيت بسيار ناراحت كننده بود.

بنابراين خيابان خيابان برعكس به نظر من رسيد. نوعي هوش داشت. تخته سنگي تميز بود

در وسط شهري كه در دهه 70 بسيار هيجان انگيز بود اما درهم و برهم بود.

نيويورك مكان سختي بود. اما اين دوگانگي ، تضاد ، باعث شد كه من حتي بيشتر عاشق شوم. من از نحوه چگونگي وجود اين دو شرط به طور همزمان ، چاله ها و نقاشي هاي ديواري و بوم باكس ها به همراه برج هاي درخشان و قهرمانانه خيابان پارك ، مانند Seagram ، با ظرافت و سلسله مراتب خود خسته شده ام.
منظورت از سلسله مراتب چيست؟

يك مثال ساده ، اگر از پلازا عبور كنيم و به سقف معرق خاكستري سايبان ورودي و لابي نگاه كنيم ، مي بينيد كه چگونه Seagram نوعي سلسله مراتب از مواد را تنظيم مي كند. ميس ها مي توانستند همه چيز را در تراورتن پوشانده باشند ، اما تضاد با موزائيك باعث بهبود بخشيدن به ساختمان مي شود ، باعث شده است كه مرمر از لوكس تر به نظر برسد. ساختمان همه چيز در مورد اين اصلاحات است. من مي دانم كه چگونه ميس آنها را از سالهاي قبل ، وقتي كه شركت خود را شروع كردم ، آنها را گرد هم آورد. دومين شغلي كه گرفتم نوسازي دفاتر دايملر بنز در طبقه 30 ساينار بود.
چقدر كارمايي

اين چيزي است كه من احساس كردم. معلوم شد كه هيچ چيز در ساختمان خيلي جزئي نيست كه ميس به طور كامل فكرش را نكرده باشد. اين معماري نيست كه نظر شما را بپرسد. امروز ما در مورد اينكه آيا معماري باعث استقبال مردم مي شود صحبت مي كنيم. اين يك سوال خوب است كسي مي تواند استدلال كند كه Seagram نمايانگر برعكس است ، نوعي اقتدارگرايي.

من نمي دانم كه مي توانم با آن مخالف باشم. هر مستاجر در Seagram مجبور است درمان سقف خود را تجويز كند - يك شبكه 4 در 4 آلومينيومي از ورق هاي Mylar كه با يك نوع لامپ هاي فلورسنت روشن مي شوند. با گذشت سالها ، مستاجرين سعي در نصب لامپهاي رنگي داشتند اما پليس Seagram هميشه به منظور جلوگيري از متوقف شدن آنها در اين حوالي حضور دارد. وقتي شبانه رانندگي مي كنيد ، اين منطق را مي بينيد كه تمام طبقات مختلف به يك شكل روشن مي شوند.